عاشورائیان، صحنه کربلا را «مَصارع عُشّاق» و عاشقانی میدانستند که نمایشهای عاشقانه خود را در حضور او و برای رضایت او…
یادداشتها، مجموعهای از کوتاهنوشتههای حجتالاسلام و المسلمین سید رضا تقوی است که در موضوعات مختلف و به فراخور مناسبتهای گوناگون نگاشته شده است. مکتوباتی که از نثری روان برخوردار بوده، به زیور آیات و روایات زینت یافته و با ادبیات غنی فارسی ملاحت پیدا کردهاند. یادداشتهای حاضر توسط حجتالاسلام و المسلمین تقوی، در روزهای نمایندگی مجلس یازدهم تألیف شده و توسط هیئت رییسه مجلس شورای اسلامی، در صحن عمومی و در میان نمایندگان مردم، توزیع گشته است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویژگیهای یاران امام حسین(ع)
هر انقلابی را رهبری، و هر رهبری را یارانی باید تا با یاری آنان، انقلاب، مسیر خود را بپیماید و به اهداف مورد نظرش دست پیدا کند. در نهضت خونین عاشورا، رهبری نهضت با حسین(ع) است و در کنار او یارانی بودند که آن حضرت را تا آخرین نفس حمایت کردند. شناخت ویژگیهای شخصیتی و فکری یاران امام(ع) ما را به عمق و محتوای این نهضت خدایی بیشتر آشنا میکند:
1- خداخواهی: از ویژگیهای برجسته یاران امام حسین(ع) این بود که آنها راه امام را راه خدا و جهاد در این راه را وسیله تقرب به خدا میدانستند. این بیان امام حسین(ع) که به پیشگاه خدا عرضه میدارد: صبر میکنم بر آنچه در مسیر نهضت پیش میآید؛ «صبراً عَلی قَضائِکَ» و یا شعار معروف ابوالفضل(ع) که فرمود: اِنّی اُحامیِ اَبَداً عَنْ دِینیِ» شعار و خواست همه یاران امام حسین(ع) بود.
2- حقمداری: از دیگر ویژگیهای یاران امام حسین(ع) حقمداری است. آنها همانند امامشان بر محور حق عمل میکنند. در مسیر کربلا، علیاکبر(ع) از پدرش میپرسد: آیا این راهی را که انتخاب کردهایم و چنانچه به جنگ و شهادت بیانجامد ما بر حق هستیم؟ امام(ع) فرمود: بله ما بر حق هستیم. علیاکبر گفت: پس بنابراین باکی از مردن نداریم؛ «اِنّا لابُنالیِ بِالْمَوتِ».
3- وفاداری: یاران امام حسین(ع) در وفاداری به تعهدات ایمانی و انسانی، بینظیرند تا جایی که امام(ع) میفرماید: من یارانی باوفاتر و بهتر از یاران خود سراغ ندارم؛ «اِنّیِ لااَعْلَمُ اَصْحاباً اَوْفی وَلا خَیراً مِنْ اَصحابی» در کربلا به یکی از اصحاب امام حسین(ع) به نام «محمدبن بشیر حضرمی» خبر دادند که فرزندت در «ری» اسیر شده است. امام به او فرمود: بیعت خود را از تو برداشتم برای آزادی پسرت از معرکه بیرون برو. او گفت: درندگان بیابانها زنده زنده مرا بخورند، اگر از تو دست بردارم به هیچوجه از تو جدا نخواهم شد؛ «اَکلَتْنی السِّباعُ حیّاً اِنْ فارقْتُکَ».
4- ولایتمداری: اوج ولایتمداری و عشق به رهبری را در یاران امام حسین(ع) میبینیم. روز عاشورا در حالی که «مسلمبن عوسجه» روی زمین افتاده بود. رفیقش «حبیببن مظاهر» بالای سرش رفت و گفت: رفیق! وصیتی داری؟ مسلم به سمت امام حسین(ع) اشاره کرد و گفت: وصیتم این است که تا پای جان دست از حسین(ع) برنداری؛ «اَنْ تَموُتَ دوُنَهُ»
5- زیبانگری: عاشورائیان، صحنه کربلا را «مَصارع عُشّاق» و عاشقانی میدانستند که نمایشهای عاشقانه خود را در حضور او و برای رضایت او انجام میدادند و این شوق و شیدایی، زیبایی خاصی را بهوجود میآورد. آن روز که اسیران کربلا را در کوفه نزد «عبیدالله بنزیاد» بردند. عبیدالله از زینب کبری(ع) پرسید: در کربلا چه دیدی؟! زینب قهرمان باصلابت تمام گفت: هرآنچه دیدم زیبا بود! «ما رأیتُ اِلاّ جمیلاً».
6- شب زندهداری و عبادت: از ویژگیهای یاران امام حسین(ع) این بود که حماسه را با عرفان و میدان جنگ را با محراب عبادت، شمشیر و خون را با تسبیح و تکبیر پیوند زده بودند. امام در شب عاشورا از دشمن مهلت گرفت نماز بخواند و قرآن قرائت کند و به درگاه الهی دعا نماید. تاریخ مینویسد: شب عاشورا از خیمههای امام حسین(ع) مانند صدای زنبوران در کندوی عسل، صدای زمزمه دعا و عبادت به گوش میرسید؛ «لَهُمْ دَوِیٌّ کَدَوِیّ النَحْل». در ظهر عاشورا، عاشوراییان، به امامت مولایشان امام حسین(ع) در وسط میدان رزم به نماز میایستند.
7- شهادتطلبی: یاران امام حسین(ع) مرگ باعزت را شرافت میدانستند و کشته شدن در رکاب امامشان را «فوز عظیم» به حساب میآوردند. بیجهت نبود که وقتی امام در شب عاشورا به آنها پیشنهاد رفتن و خارج شدن از معرکه را داد یکصدا گفتند: هرگز شما را تنها نخواهیم گذاشت و خدا را سپاس میگوییم که افتخار شهادت در رکاب شما را به ما عنایت کرده است؛ «اَلْحَمدُلِله الَّذی شَرَّفَنا بِالقَتْلِ مَعَکَ»./م
گفت یاران، کای حیاتت جان ماست | دردهای عشق تو درمان ماست |
کاش ما را صـد هزاران جان بودی | تا نـثار جــلوه جـان بـودی |
در مـبند بر روی مـا ای شــهریـار | خلوت از اغیار باید نی ز یار |
سیدرضا تقوی
نماینده مردم شریف تهران
ثبت ديدگاه